ข้าวสารเถา
ชื่ออื่นๆ : เคือคิก (อำนาจเจริญ)ข้าวสารดอกใหญ่, มะโอเครือ, เครือเขาหนัง, ข้าวสารดอกใหญ่ (กรุงเทพฯ) ข้าวสาร (ทั่วไป) เคือคิก (สกลนคร) เซงคุยมังอูหมื่อ , มังอุยหมื่อเซงครึย (กะเหรี่ยง-ลำปาง) มะโอเครือ , เครือเขาหนัง
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : –
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Raphistemma pulchellum Wall.
ชื่อวงศ์ : ASCLEPIADACEAE
ลักษณะของข้าวสารเถา
ไม้เลื้อยมียางขาว ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงตรงข้าม รูปไข่หรือรูปหัวใจ โคนใบเว้า ปลายใบแหลมเป็นหาง ขอบใบเรียบ ขนาดกว้าง 4-15 ซม. ยาว6-20 ซม. บริเวณกลางใบด้านบนมีขนขึ้นเป็นกระจุก ก้านใบ ยาว4-12 ซม. ดอกสีขาวหรือครีมออกเป็นช่อซี่ร่มตามซอกใบ ช่อหนึ่งมีดอก4-10 ดอก ก้านช่อดอกยาว 6-10 ซม. กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบรูปขอบขนานโคนเชื่อมติดกัน กลีบดอกเชื่อมกันเป็นรูประฆัง แยกเป็น 5 แฉก มีเส้าเกสรสีขาวตรงกลาง ดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ 4 ซม. ผลเป็นฝักรูปโค้ง เมล็ดรูปไข่มีขนเป็นพู่ยาวได้ถึง 4 ซม.
การขยายพันธุ์ของข้าวสารเถา
ใช้กิ่ง/ลำต้น
ธาตุอาหารหลักที่ข้าวสารเถาต้องการ
ประโยชน์ของข้าวสารเถามื่อเซงครึย (กะเหรี่ยง-ลำปาง); มะโอเครือ , เครือเขาหนัง
สรรพคุณทางยาของข้าวสารเถา
ส่วนที่ใช้ : ราก
สรรพคุณ : ใช้รากปรุงเป็นยา หยอดรักษาตา แก้ตาแดง ตาแฉะ ตามัว
ส่วนที่เป็นพิษ เมล็ดมีสารพวกกลัยโคไสด์ ที่เป็นพิษต่อหัวใจ
คุณค่าทางโภชนาการของข้าวสารเถา
การแปรรูปของข้าวสารเถา
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11684&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
One Comment